U ramazanskom jutru, iz slatkog sna i tople palate mog djetinjstva, o džam pendžera, budilo me kuckanje i tihi glas našeg komšije Beširage:– Husnibegovice, vakat je za sufur. Diži roblje!Nekoliko minuta kasnije, iz donjeg boja bi se začuli udarci mašica o sulendar, provučen kroz sestrinu i moju sobu, kojim nam je majka oglašavala vrijeme sufura. […]