ZA BEOGRAD, ZA BEOGRAD Političko-ideološka matrica zauvijek zarobljena…
Znate već onaj vic kada predsjednik Kine, kada je čuo koliko Crna Gora ima stanovnika, pita svog crnogorskog kolegu koji mu je došao u posjetu: pa, što nijeste svi došli?
Mogli su tako i prvi pop Crkve Srbije Porfirije Perić, ili srpski predsjednik Aleksandar Vučić, svoje nedavne goste iz Crne Gore, koji su u danima još jedne političke krize pohrlili u Beograd po mišljenje, da pitaju: zašto ne dođoste svi vi koji ste izdali Crnu Goru?
Bojim se da bi spisak zvanica na kome su odrođeni Crnogorci i kolege po izdaji, bio isuviše dugačak za kapacitete beogradskog kanabea, koji se ne samo u par posljednjih decenija gotovo izlizao od upotrebe. Štoviše, lakše bi Kina organizovala doček svih 620 hiljada stanovnika Crne Gore, nego što bi Beograd uspio da ugosti sve one koje je uspio pridobiti za svoje interese, protivno crnogorskim.
Mnogi od nas sjećaju se Predraga Bulatovića u godinama uoči referenduma o nezavisnosti, koga dok sjedi na kanabeu kod Slobe Miloševića, srpski predsjednik kori što već nije počeo sa organizacijom masovnih protesta po Crnoj Gori. Taj uključeni IT ton i neopreznost jednog od prethodnih podanika zvaničnog Beograda, djeluje gotovo benigno u poređenju sa informacijom objavljenom prije par dana.
«Patrijarh SPC Porfirije danas i juče razgovarao je sa Dritanom Abazovićem, Vesnom Bratić, Vladimirom Jokovićem, Nebojšom Medojevićem, Andrijom Mandićem i Milanom Kneževićem, kao i sa Aleksandrom Stijovićem i bivšim ministrom pravde Vladimirom Leposavićem, na njihov zahtjev».
Istoga dana pojavila se vijest da u Beogradu borave vršilac dužnosti pomoćnika direktora policije Miloš Rakonjac, komandant Posebne jedinice policije Miloš Peković, Petar Knežević i Nikola Prodanović iz Protivterorističke jedinice. Rakonjca i Kneževića pamtimo kao izvršioce helikoptersko-desntne operacije dostavljanja dva popa u Cetinjski manastir 5. septembra prošle godine, kada su pokušali da obave čin ustoličenja jednog od njih.
U dva dana u Beogradu se zvanično našlo najmanje 12 osoba uhljebljenih u Vladi Crne Gore, koji primaju platu od sredstava naših poreskih obveznika, a našli su za shodno da za još jedno raskršće na kome se našla Crna Gora mišljenje potraže kod prvog popa Srbije.
Ne treba sumnjati da su barem dvije trećine pobrojanih, nakon Porfirija posjetili i svog šefa, naredbodavca, ideologa i finansijera njihove izdaje Aleksandra Vučića. O tome nije bilo zvaničnog saopštenja, što dovoljno govori o kredibilitetu gostiju i činjenici da ni Vučić, valjda kao ni većina šefova neke organizacije koju čine podanici bez sopstvenog “ja”, ne cijene one koji su lagodan život i privilegije zavrijedili tako što su izdali državu koja ih je rodila i odgojila.
Ono što je izvjesno, posebno kada je u pitanju Dritan Abazović, game changer crnogorske političke scene, jeste da i podaništvo Beogradu, kombinovano sa odlaskom po mišljenje u srpsku prijestonicu, ostavlja mnoge dileme. Ne, naravno, kada je u pitanju prinošenje Crne Gore na oltar velikosrpskog projekta, jer su u tome svi saglasni.
Čudno je to da Abazović odlazi u privatnu posjetu Porfiriju glumeći normalnost takvog čina, taman kao kada bi premijer Italije Mario Dragi tražio da se sretne sa papom Franjom, kako bi kroz ispovijest riješio neke privatne dileme.
Sve informacije koje su procurile u javnost, baš kao i sve analize o razlozima Dritnove posjete Periću, navode na zaključak da on sada pokušava da ponovo dobije podršku Crkve Srbije za projekat manjinske vlade.
Srpski mediji su čak izričiti da je lider URA tražio da patrijarh utiče na srpske partije, najpre Novu srpsku demokratiju Andrije Mandića i ostale članice Demokratskog fronta, da “prihvate manjinsku vladu uz podršku navodno zdravog krila Demokratske partije socijalista Mila Đukanovića, a da onda ta vlada potpiše temeljni ugovor u znak zahvalnosti za podršku Crkvi…
Što se finansijskog profita Abazovića od služenja Beogradu tiče, tu zaista ostaje malo dilema. Čitav njegov politički učinak od dolaska na vlast do danas, neodoljivo ukazuje da se radi o odrđivanju posla za Srpski svet što svakako nije motivisano vjerskim ubjeđenjima ili uviđanjem da su pravo i pravda u sporu sa tradicionalnom Crnom Gorom i njenom crkvom, na strani Crkve Srbije…
autor: Nebojša Redžić
izvor: portalluca.me
Hrvatska je s dvije pobjede već nakon 2. kola osigurala Read more
„Srbija je u pregovorima oko Kosova spremna na kompromis, ali Read more
Gulijev oborio rekord evropskih prvenstava na 200 metara... Bilo je Read more
Kada je hrvatske fudbalere u Zagrebu dočekalo pola miliona navijača, Read more