TIJANA Lopičić: ČETNICI U ULOZI DŽELATA SOPSTVENOG NARODA(II)- Da li je postalo prihvatljivo biti sljedbenik paravojnog fašističog pokreta?

Postavlja se, zapravo, suštinsko pitanje: da li je zaista normalno ili prihvatljivo biti sljedbenik paravojnog fašističog pokreta koji je odgovoran za genocid, etničko čišćenje, saradnju sa okupatorom, kao i za ubijanje sopstvenog naroda?!

Koliko je četnička ideologija zatrovala umove njenih sljedbenika, uz potpuno odsustvo osjećaja za pravdu i istorijsku odgovornost, najbolje pokazuje pitanje jednog odbornika: “Je li tu nešto strašno što se neko deklariše kao četnik?”

Ovakvo pitanje samo po sebi razotkriva duboku moralnu krizu društva koje ne uspijeva da se suoči sa  prošlošću, niti da zabrani fašističke simbole i ideologije. Postavlja se, zapravo, suštinsko pitanje: da li je zaista normalno ili prihvatljivo biti sljedbenik paravojnog fašističog pokreta koji je odgovoran za genocid, etničko čišćenje, saradnju sa okupatorom, kao i za ubijanje sopstvenog naroda?!

No, situacija postaje daleko ozbiljnija kada se shvati da su upravo ovi i ovakvi sljedbenici monstruozne ideologije danas pozicionirani unutar svih ključnih institucija sistema, te  kontinuirano sprovode agendu  “srpskog sveta” koja temeljno razara antifašističke tekovine Crne Gore.

Iz memoranduma „Homogena Srbija“ iz 1941. godine, koji je sastavio velikosrpski i četnički ideolog Stevan Moljević, promovišu stvaranje tzv. Velike Srbije putem nasilnog i sistematskog etničkog čišćenja nesrpskog stanovništva. 

Draža Mihailović i Stevan Moljević

Iz „Instrukcija“ četničkog vođe Draže Mihailovića, upućene 20. decembra 1941. godine komandantima Pavlu Đurišiću (od strane Vrhovne komande njemačkih oružanih snaga dobio orden Željeznog krsta) i Đorđu Lašiću, proizlazi i naredba o sprovođenju etničkog čišćenja svih narodnih manjina  uz naglašeno neprijateljstvo prema regularnoj vojsci Jugoslavije – partizanima. 

Ciljevi četničkih odreda u „Instrukcijama“ glase:

1.) Borba za slobodu celokupnog našeg naroda pod skiptrom Njegovog Veličanstva Kralja Petra II.

2.) Stvoriti veliku Jugoslaviju i u njoj veliku Srbiju, etnički čistu u granicama Srbije – Crne Gore – Bosne i Hercegovine – Srema – Banata i Bačke.

3.) Borba za uključenje u naš državni život i svih još neoslobođenih, slovenačkih teritorija pod Italijanima i Nemcima (Trst – Gorica – Istra i Koruška) kao i Bugarske, severne Albanije sa Skadrom.

4) Čišćenje državne teritorije od svih narodnih manjina i nenacionalnih elemenata.

5.) Stvoriti neposredne zajedničke granice između Srbije i Crne Gore, kao i Srbije i Slovenačke čišćenjem Sandžaka od Muslimanskog življa i Bosne od Muslimanskog i Hrvatskog življa.

6.) Kazniti sve Ustaše i Muslimane koji su u tragičnim danima nemilosrdno uništavali naš narod.

7.) Kazniti sve one koji su krivi za našu aprilsku katastrofu.

8) U krajevima očišćenim od narodnih manjina i nenacionalnih elemenata izvršiti naseljavanje Crnogorcima (u obzir dolaze siromašne nacionalne ispravne i poštene porodice).

9.) Osiguranje jednog takvog političkog tela koji će voditi državni brod smerima opštih narodnih težnji i interesa.

10.) Ciljevi su ogromni zato je borba utoliko zahvalnija za one koji se bore za njihovo ostvarenje.

Učinite sve što je u Vašoj moći da se i sav nacijonalni elemenat u Crnoj Gori što pre svrsta u naše odrede jer događaji se redaju vrtoglavom brzinom i ne smeju nas zateći nespremnim.

Sa Komunistima – partizanima ne može biti nikakove saradnje jer se oni bore protiv dinastije i za ostvarenje socijalne revolucije, što nikada ne sme biti naš cilj, jer smo mi jedino i isključivo samo vojnici i borci za Kralja, Otadžbinu i slobodan narod.”

Zbornik dokumenata i podataka o narodnooslobodilačkom ratu naroda Jugoslavije, tom XIV: Dokumenti četničkog pokreta Draže Mihailovića, knj. 1 (Beograd: Vojnoistorijski institut, 1981)

Pored masovnih zločina koje su četničke paravojne formacije počinile, poput onih u Pljevaljskom srezu februara 1943. godine, treba naglasiti da su u periodu od juna 1942. do marta 1943. godine,  pod komandom kapetana  Vladimira Đukića i Pavla Đurišića, ubili oko 1.000 crnogorskih partizana i seljaka koji su se suprostavljali monstuoznoj četničkoj ideologiji.

Naime, paravojni četnički pokret pod komandom Pavla Đurišića, u saradnji sa italijanskim okupacionim vlastima, uspostavio i koncentracione logore za lica optužena za saradnju sa partizanima. Najozloglašeniji je bio na ostrvu Mamula, đe su zatvorenici držani bez suđenja. Prema podacima, ubijeno je najmanje 60 komunista, dok je u logorima Mamula i Prevlaka stradalo oko 183 osobe.

U istoriografiji, praveći otklon od velikosrpske mitomanije i njihovog revizionizma istorije, fašistički paravojni četnički pokret ostaće upamćen po svom programu etničkog čišćenja, saradnji sa okupatorima i monstuozunim ubistvima sopstvenog naroda. Na kraju, prosudite sami da li ima išta loše u tome deklarisati se danas kao četnik iliti fašista. 

Piše: Tijana Lopičić

izvor: aktuelno.me