TIJANA Lopičić: Bogovi laži… (foto)

Baš kao što „nebeski narod“ krvoproliće opravdava uzvišenim ciljem stvaranje Velike Srbije, implementirano kroz projekat “Homogena Srbija“ Stevana Moljevića iz 1941. godine, tako i „izabrani narod obećane zemlje” polaže identično pravo. 

Piše: Tijana Lopičić

U XXI vijeku na svjetskoj sceni ponovo bujaju opasne ideologije koje promovišu vjerske organizacije  kroz mitove o „nebeskom narodu“, „izabranom narodu“ i „obećanim zemljama“, navodno im oduzetim, a na koje, prema mitomanskom tumačenju, polažu isključivo njima poznato pravo. Tako se agresori predstavljaju kao žrtve, a ovakve ideologije često postaju podloga za genocid i etničko čišćenje. 

Ne, nijesam slučajno uporedila i izjednačila sljebenike četničke ideologije i ideologiju cionista. Ovakve ideologije nijesu nastale samo tek tako, već su proizvod teških istorijskih događaja. Jedni su pet vjekova proveli pod Osmanlijama i „šetali opanke“, a drugi su preživjeli holokaust pod Hitlerovim režimom. Iz tih rana, u različitim epohama, iznikle su ideje Velike Srbije i Velikog Izraela.

No, paradoks istorije je da su, preuzimajući ulogu agresora, i jedni i drugi posegnuli za istim metodama od kojih su nekada sami stradali tj. etničkim čišćenjem i genocidom.

Razrušena Palestina

Zbog toga, po istom obrascu negiraju sprovođenje etničkog čišćenja i genocida, a sljedbenike podučavaju izmišljenoj istoriji. Iako je Međunarodni krivični sud u Hagu donio više presuda koje potvrđuju da je u Srebrenici izvršen genocid, taj zločin se i dalje uporno negira. Takođe, Međunarodni sud pravde u Hagu, u svojoj presudi iz 2007. godine je potvrdio isto.

Da apsurd bude još veći, Pariški sud je 1995. godine proglasio Crkvu Srbije krivom za direktno učešće u genocidu, kao i za zločine genocida i etničkog čišćenja u Bosni i Hercegovini, čime je potvrdio istinitost ranijih izveštaja francuskih medija.

Baš kao što „nebeski narod“ krvoproliće opravdava uzvišenim ciljem stvaranje Velike Srbije, implementirano kroz projekat “Homogena Srbija“ Stevana Moljevića iz 1941. godine, tako i „izabrani narod obećane zemlje” polaže identično pravo. Otimanje palestinske zemlje od strane cionista započelo je krajem XIX  i početkom XX vijeka, prvenstvo  kupovinom zemljišta i pritiscima protjerivanja stanovništva.

Eskalacija je uslijedila nakon UN-ovog plana podjele 1947. i rata 1948. godine, kada je preko 700.000 Palestinaca protjerano, a njihova imovina konfiskovana. Nakon Šestodnevnog rata 1967. godine, Izrael je okupirao Zapadnu obalu, Istočni Jerusalem i Pojas Gaze, započevši izgradnju jevrejskih naselja, uz teror nad Palestincima, ograničenja kretanja  i  rušenje domova. Sve ovo je kulminiralo izraelskom blokadom Gaze od 2007. godine.

Danas, dok u Gazi vlada glad na petom nivou, što predstavlja pravu humanitarnu katastrofu, slušamo laži Natanjahua kako gladi u Palestini zapravo nema. Upravo zbog toga, određeni Jevreji, poput rediteljke Yuula Benivolski, prave otklon od ove zločinačke ideologije. Ona se čak odrekla izraelskog državljanstva i ističe da su je u školi učili pogrešnu istoriju, te da sada, po prvi put, uči pravu.

Tako dolazimo do još jedne zajedničke crte obje ideologije, a odnosi se na falsifikovanje i revizionizam istorije. Glavni promoter izmišljene istorije u Crnoj Gori je Crkva Srbije, koja od četnika, koji su bili kolaboracionisti sa okupatorima, ali i monstuozne ubice sopstvenog naroda, pravi neke i nekakve antifašiste. 

Koliko je samo lako manipulisati neukima i pokornim sljedbenicima potvrđuje i nedavni pokušaj postavljanja spomenika Pavlu Đurišiću u okolini Berana, koji glorifikuje lik i (ne)djelo četničkog komandanta. Pavle Đurišić je, ni manje ni više, od strane Vrhovne komande njemačkih oružanih snaga odlikovan ordenom Željeznog krsta, odnosno odlikovan je od samog Firera. To je visoko priznanje za Pavlove vojne “vrline” protiv sopstvenog naroda dodjeljeno oktobra 1944. godine.

Glorifikacija zločina

Sramni spomenik pronašao je svoje mjesto u crkvi pod upravom Crkve Srbije, tj. okupatorske i netradicionalne crkve u Crnoj Gori, nastale tek 1922. godine. Uporno se sveštenstvo Crkve Srbije bavi aktivnostima koje su strogo zabranjene crkvenim kanonima.

No, iznova pokazuju i dokazuju svoju nadmoć nad crnogorskim pravosuđem koje, uprkos formiranim predmetima, od pedofilije do nabavke naoružanja, ostaju nedodirljivi. Sada, uz sve to, u crkvi i drže  spomenik fašisti Pavlu Đurišiću.

Na kraju, apelujem na državne organe kojima je to izvorna nadležnost, organe lokalne samouprave – u dijelu  izvorne i povjerene im nadležnost, kao i pravosudne organe (ZK, ZKP) da sistemski i odlučno zaustave promovisanje četničke ideologije. Ne zaboravimo riječi popa koji je istakao da su crkvu na litijama branili kriminalci i polukriminalci, a poznato je da su u njihovim pravoslavnim bratstvima bezbjednosno interesantna lica (lica po BIL-u).

izvor aktuelno.me