RATNE TRUBE VUČIĆEVIH HULIGANA: “Kad sam bio mali” jasna poruka na koju su ponovo zažmurili u Evropi… (foto, video)
Posljednjih godina nedvosmisleno raste srpski nacionalizam koji ponovo želi da prekraja karte u regionu. Umjesto ”velike Srbije” novi projekat se zove ”srpski svet”, a navijači državne mezimice su ponovo dobili zadatak da promovišu hegemonističko-zločinačke političke ciljeve srpskih vlasti kao devedesetih.
Crvena zvezda i Olimpijakos su u 33. kolu Evrolige odigrali prijateljsku utakmicu u kojoj je sve unaprijed bilo izrežirano do najsitnijeg detalja, a pobijedio je tim kojem su bodovi bili neophodni, dok je izgubila ekipa koja je odavno zakucana za 16. mjesto i godinama igra epizodnu ulogu u evropskoj košarci.
Najzanimljivije na utakmici je bilo na tribinama i pjesma navijača Crvene zvezde protkana nacionalističkim pobudama, koje su podsjetile na vremena sa početka 90-tih godina prošlog vijeka, kada su tada novoformirane Arkanove ”Delije” promovisale Slobodana Miloševića i pjevušile na tribinama prigodne pjesmice kao predskazanje rata koji je do temelja razorio SFRJ.
U “Beogradskoj areni” se protiv Olimpijakosa ponovo zaorilo “Kad sam bio mali” Baje Malog Knindže, pjesma koja je obilježila ratne godine u Hrvatskoj i koja je imala zadatak da širi mržnju prema Hrvatima i strah od “povampirenih” ustaša.
Poznata je činjenica da je stadion Crvene zvezde krajem 80-tih godina sa “ustoličenjem” Arkana od strane Slobodana Miloševića za generalnog vođu, tada još uvijek Cigana (tako su se tada zvali navijači Crvene zvezde), postao poligon za srpski nacionalizam i da su na toj adresi smišljane brojne nacionalističke akcije u kojima su učestvovali Željko Ražnatović i njegovi poslušnici sa sjeverne tribine stadiona u Ljutice Bogdana.
Posljednjih godina nedvosmisleno raste srpski nacionalizam, koji ponovo želi da prekraja karte u regionu. Umjesto ”velike Srbije” novi projekat zove ”srpski svet”, a navijači državne mezimice su ponovo dobili zadatak da promovišu hegemonističko-zločinačke političke ciljeve srpskih vlasti kao devedesetih.
Tako su posljednjih godina na stadionu i dvorani kada igra Crvena zvezda učestale ratne koreografije poput podrške Ratku Mladiću, ili tenka ispred stadiona, ali i kao koreografije na tribini, te poruke “Kad se vojska na Kosovo vrati”.
Okupirana i balkanizovana UEFA od strane Aleksandra Čeferina i njegovih sljedbenika nije reagovala nijednom na političke poruke sa tribina stadiona, kao ni na direktno mješanje Aleksandra Vučića u sportska dešavanja, iako Evropska fudbalska unija statutom zabranjuje mješanje politike u sport.
Na taj način je samo dala dodatno gorivo srpskom ekstremizmu koje ponovo jača i na tribinama ima svoju gotovo svakodnevnu promociju. Nije reagovala ni krovna fudbalska organizacija FIFA.
Nijesu se FIFA i UEFA umješale ni prilikom izbora Dragana Džajića za predsjednika i Branislava Nedimovića (stvarni predsjednik) za potpredsjednika FSS, koji su kadrovi i funkcioneri SNS, a u srpsku kuću fudbala ih je poslao lično Aleksandar Vučić da Crvenoj zvezdi obezbjedi bezuslovne privilegije za nastavak otimanja titula.
Kada ni to nije bilo dovoljno, kroz svog trbuhozborca Zvezdana Terzića predsjednik svega i svačega u Srbiji smijenio je komesara suđenja Dejana Filipovića i na to mjesto postavio funkcionera SNS Dejana Santrača koji je obezbjedio da VAR sudije ne vide što svi vide, a da sudije na terenu sude ono što niko ne vidi.
Zauzvrat su navijači Crvene zvezde dodatno homogenizovani kao provjereni sljedbenici politike SNS, ali i svih ranijih vlasti u Srbiji, i uradiće sve za svog vođu koji im već decenijama obezbjeđuje unosne poslove u distribuciji proizvoda Jovanjice i sličnih destinacija, ali i poslove izvođača i podizvođača u brojnim neimarskim poduhvatima predsjednika svega i svačega u Srbiji.
A kad dođe trenutak, vođe navijača imaće zadatak da na mig vođe mobilišu svoje poslušnike za najodvratnije poslove i zadatke koje uključuju i oružane sukobe.
U međuvremenu isti ti navijači zaduženi su za prebijanje protestanata, navijača, najčešće djece i porodičnih ljudi, rivalskog kluba kako bi na taj način demonstrirali moć i pokazali Srbiji da uživaju zaštitu i pokroviteljstvo velikog gazde.
Neostvareni huligan sa ”severa” Aleksandar Vučić
Kako to izgleda stanovnici Srbije i regiona imali su priliku da gledaju i čitaju kada su sinovi Zvezdana Terzića, takođe “fudbalski radnici”, prebijali konkurentske menadžere na ulicama Beograda, i nakon hapšenja vrlo brzo se našli na slobodi. Njihov voljeni tatica je svekolikoj srpskoj javnosti objasnio da svaki pravi muškarac mora makar jednom da proba život u zatvoru.
Vučić već dugo sa svojim istomišljenicima i uz pomoć crkve promoviše ”srpski svet” i koristi već vijekovima uhodanu retoriku o ”ugroženosti Srba” koji imaju pravo na svoje nacionalno ujedinjenje u jedan državni i politički subjekt.
Uvijek kada su srpski političari graktali da su Srbi ugroženi to je bio signal za ratne trube i priprema za vađenje oružja iz soški o kojima su u Skupštini Crne Gore već nekoliko puta pričali Andrija Mandić, Jelena Božović i neki drugi političari.
Za razliku od 90-tih godina navijači Crvene zvezde nemaju tako istaknutog vođu na tribini, kao što je to bio Arkan, ali imaju svoje vođe u skoro svim srpskim medijima, jer su u međuvremenu postali “istaknuti novinari”, a glavni huligan sa stadiona sada je predsjednik Srbije i to je ono što Evropa mora imati na umu.
Arkan je bio idol predsjednika svega i svačega u Srbiji i njegov poslušnik, a Vučić je sada neko ko odlučuje o svemu i ko je u sebi sačuvao onog prostaka i huligana, onu hulju i zločinca spremnog na sve.
Piše: Stanko Radulović
izvor: aktuelno.me
Hrvatska je s dvije pobjede već nakon 2. kola osigurala Read more
„Srbija je u pregovorima oko Kosova spremna na kompromis, ali Read more
Gulijev oborio rekord evropskih prvenstava na 200 metara... Bilo je Read more
Kada je hrvatske fudbalere u Zagrebu dočekalo pola miliona navijača, Read more